6 feb 2025 16:56
Op 19 januari werd de landelijke lichtjesavond georganiseerd door Dela. Tijdens deze avond kon er een kaars worden gebrand en je dierbare(n) op een speciale manier worden herdacht. Een moment van stilte en verbondenheid. De mist en de vele fakkels zorgden voor een bijna sprookjesachtige en serene sfeer. Als afscheidsfotograaf mocht ik deze avond vastleggen voor Dela Zevenberg te Fluitenberg.
1 okt 2024 21:45
Dat het niet lang meer zou duren voordat hij zou overlijden, dat wist ze. Het was niet nodig om het te benadrukken, dat was zonde van de tijd. De tijd die hen samen nog restte konden ze wel beter gebruiken. De tijd zou hen inhalen, ook dat wist ze. Maar nu nog niet. Nu was het tijd om dicht bij elkaar te zijn, elkaars warmte te voelen en de geruststelling van zijn ademhaling te koesteren. Zo vaak hadden ze elkaars nabijheid als vanzelfsprekend beschouwd. Zijn nabijheid, dat maakte dat ze zich sterk, geliefd en gezien voelde. Zijn nabijheid waarvan ze wist dat als dat er was, alles goed zou komen. Zorgen waren voor later.
23 mei 2024 22:26
En dan is er rouw. En dat kan rauw op je dak vallen. Emoties waarvan je dacht dat je ze niet had, komen in alle hevigheid aan de oppervlakte. Momenten van pijn. Pijn die voelbaar is in iedere vezel van je lijf. Dagen met een zee aan tranen, maar ook dagen waarin een enorme boosheid de boventoon voert. Boos op jezelf. Boos op de mensen om je heen. Maar vooral boos op degene die je lief had en er nu niet meer is. De boosheid wordt vermengd met schuldgevoel. Verwarring in een tijd van rauwe rouw. Vragen doemen op: is dit normaal wat ik voel?